De eerste stagedagen

link naar het filmpje van de eerste dagen: http://www.youtube.com/watch?v=KkT7RjkvTaU&feature=youtu.be

De eerste stagedagen

RingRing….. Dit ga je niet menen, de wekker gaat om zeven uur af om aan de eerste stagedag te beginnen. Om kwart voor acht vertrekken we naar het stageadres van Lisa en Hagata. De TomTom geeft aan dat het een kwartiertje rijden is, maar door de drukte en drie keer verkeerd rijden komen we ook nog te laat aan (9:15). We krijgen eerst een introductie van Marlies, zij is stagebegeleider van het bedrijf en geeft ons een introductie wat TLF allemaal doet. TLF heeft een aantal locaties in Pretoria en op iedere plaats zitten mensen met verschillende problemen zoals dakloos, verkracht etc. Na de rondleiding van Marlies zijn we naar het hoofdgebouw gereden, waar alle zaken om de tehuizen worden geregeld. Ik heb daar een gesprek met de CEO, Wilna, ze heeft niet veel tijd maar zegt tegen me dat ik maar eens moet praten met een aantal mensen die daar werken. Ik heb s middags drie Duitse vrijwilligers leren kennen die een jaar lang bij TLF meehelpen en vijf studenten van de universiteit van Pretoria, die meehelpen met een marketingstrategie voor TLF. Doordat we wat problemen hebben met onze auto, willen we graag bij een ander bedrijf onze auto huren en vertrekken we rond drie uur richting het nieuwe autobedrijf om een offerte te vragen. Deze auto is helemaal nieuw en wat duurder. We gaan morgen de auto die we nu hebben terugbrengen, omdat het bedrijf nu gesloten is. S avonds doen we rustig aan want de hele dag naar mensen luisteren die Engels praten is best wel vermoeiend.

De tweede dag is begonnen en het opstaan gaat me weer even slecht af. Zeker na de ruzie met de muggen die s nachts om je oren vliegen. We rijden deze keer niet anderhalf uur naar onze stageplaats maar drie kwartier! S Morgens zit ik bij een vergadering en vertelt iedereen wat hij of zij de komende tijd gaat ondernemen. S Middags heb ik een gesprek met een mevrouw over mijn stageopdracht. Het probleem is dat gegevens van mensen worden opgeslagen op verschillende manieren: Excel, Word en handgeschreven en er dus vaak iets kwijt is. Ik moet ervoor gaan zorgen dat dit op een betere en makkelijkere manier wordt opgeslagen. S middags zijn we onze auto gaan terugbrengen omdat hij zo oud en slecht was.

De derde dag heb ik s morgens mijn eigen computer op mijn bureau opgebouwd. Ik zat eerst bij de secretaresse van Wilna(CEO). Nu heb ik een computer op een kantoor samen met twee vrijwilligers uit Duitsland. Daarna heb ik gewerkt aan mijn stageverslag. S Middags zijn we onze nieuwe auto gaan ophalen, dit keer een auto die van binnen nog helemaal nieuw ruikt en rijdt zoals wij gewend zijn vanuit Nederland.

Donderdagmorgen konden we dan eindelijk iets langer uitslapen want we hebben een dag in de week vrij. We zijn s morgens naar de Nederlandse ambassade gegaan om ons daar aan te melden. Toen we lang gewacht hadden kregen we te horen dat we het alleen via internet konden invullen en zijn we weer naar huis gegaan. We wisten niet wat we s middags nog konden gaan doen, en hebben toen besloten om naar het apartheidsmuseum te gaan in Johannesburg. Het museum viel eigenlijk wat tegen. Het ging alleen maar over Nelson Mandela, dus vooral hoe ze van de apartheid zijn afgekomen. S Avonds hebben we samen met twee andere mensen uit ons huis gegeten. Een jongen, Roderik, komt uit Nederland en is al gepromoveerd en studeert nu voor docent en de andere jongen is uit Duitsland en studeert politiek en werkt hier aan de ambassade.

Vanmorgen moeten we vroeg opstaan en hebben we devotion op het werk. We gaan met z’n drieën naar het hoofdgebouw waar ik ook werk en krijgen daar een echte kerkdienst! We beginnen met een paar nummers te zingen, we moeten allemaal gaan staan en iedereen zingt mee. Daarna begint de pastoor over vrijheid te praten, een half uur ofzo en nog over de geschiedenis van Pretoria. De rest van de dag heb ik aan mijn computer gewerkt aan mijn verslag. Op vrijdag is het erg druk op de weg in de binnenstad en moet ik ongeveer een uur wachten op Lisa en Hagata. Tijdens het praten raak ik in gesprek met een man die 24 is en geen huis en niks heeft. Hij vertelt me dat hij slaapt in een park en vraagt me om kleren (helaas kan ik hem niks geven omdat ik niet al te veel bij me heb). Mensen zoals hem zie je in de binnenstad van Pretoria erg veel rondlopen. Het verschil tussen arm en rijk is hier veel groter dan wij gewend zijn in Nederland. Veel armen wonen in de binnenstad en veel rijken wonen in huizen met hoge hekken in wijken net buiten het centrum. S avonds gaan we chinezen en is er een filmavond georganiseerd bij Friends. Omdat iedereen die daar is eigenlijk geen zin heeft in de film nemen we de film en popcorn mee naar de kamer van Hagata en kijken we de film hier.