Tuinroute en Kaapstad met Luc

Het is donderdagmorgen en ik word al om kwart over zes wakker! Ik ben een beetje gespannen, want ik wil als verrassing Luc gaan ophalen op het vliegveld. Eigenlijk zou Luc mij komen ophalen op mijn stage, maar ik heb vrij kunnen krijgen. Ik hoop maar dat alles goed gaat, want ik ga voor de eerste keer in Zuid-Afrika met de trein! Gelukkig gaat alles volgens plan en komt Luc de aankomsthal inlopen en zijn we heel blij om elkaar te zien!
We zijn onze huurauto op gaan halen en zijn bij mijn verblijf de spullen van Luc gaan droppen. We zijn daarna in het centrum van Pretoria “braaid meat” gaan eten. Dit eet ik vaker samen met de Duitsers tussen de middag en is kip of bief van de barbecue samen met wat salades en vieze pap (afrikaanse mensen houden hier wel van, ik vind het maagvulling). Het vlees is wel erg lekker. Daarna gaan we naar mijn stage, daar maken we een rondje door het gebouw en stel ik Luc aan iedereen voor. Na mijn stage te hebben laten zien gaan we naar Church Square. Bij Church Square zit je echt midden in het centrum en is veel armoede te zien. Op zich liggen er mooie gebouwen op het plein, maar de vele zwervers en ook het zwerfafval maken het plein een stuk minder mooi en aantrekkelijk. Als we teruglopen naar onze auto zien we dat ze auto’s aan het wegslepen zijn! Onze parkeerwachter wilt 50 Rand(=3,5 euro) van ons, omdat hij de politie had omgekocht om onze auto niet weg te slepen. Aangezien ik van deze verhalen niks meer geloof zijn we de auto ingestapt en keihard weggereden.
Vervolgens zijn we naar Union Buildings, het regeringsgebouw van Pretoria, gereden. Het is een heel mooi gebouw met een mooie tuin voor. We hebben mooie foto’s gemaakt en zijn daarna naar Voortrekkersmonument gereden. Voortrekkersmonument is een nagedachtenis van de oorlog tussen de boeren en de Britten. We hebben Voortrekkersmonument beklommen en hebben nog mooie foto’s gemaakt.
Als laatste uitje van de dag zijn we naar Brooklyn Mall gegaan. Hier kom ik een aantal keer per week om boodschappen te doen en ook om te eten. We hebben even een rondje gelopen en zijn daarna lekker gaan eten op het terras. Luc is moe van de reis, dus we blijven niet te lang zitten en gaan naar huis toe. Ik heb als verrassing panna cotta gemaakt en die eten we nog lekker op!

Om zeven uur worden we al wakker, want we waren al vroeg gaan slapen. We kunnen nog een uurtje lekker in bed blijven liggen. Daarna gaan we ontbijten waar ik altijd ontbijt 's morgens, alleen nu samen met Luc. Ik heb besloten om mijn baard af te scheren, mede op verzoek van oma. Ik moet er nog aan wennen, maar ben blij dat hij eraf is. We vertrekken om half tien richting Golden Gate Highland National Park. Daar rijden we iets langer dan drie uur over. Het park bestaat uit prachtige bergen waar je met de auto lang rijdt. De bergen doen ons denken aan de gebergten die we hebben gezien in Amerika, zoals bijvoorbeeld Monument Valley. We hebben mooie foto's genomen hier en zijn daarna verder gereden naar Royal Natal National Park. We komen onderweg langs Sterkfontijn Dam, een groot meer dat tussen de bergen ligt. De weg was erg slecht hier en we hebben rustig doorgereden totdat we eindelijk een hotel tegenkwamen met een restaurant. We hebben gevraagd om daar iets te eten, maar hier verwees ons door naar een restaurant een paar kilometer. Nou, daar hebben we toch lekker gegeten! Na het lekkere broodje zijn we naar Royal Natal National Park gereden. In Royal Natal ligt een heel mooi amphitheater dat is gevormd door de bergen. Het wordt al donker dus we maken snel een paar foto's. Het valt ons op dat langs de weg echt uitzonderlijk veel mensen lopen, waarvan je je altijd afvraagt waar ze vandaan komen en waar ze naartoe gaan. Als we bij onze lodge aankomen gaan we naar onze kamer toe en maken we onze spullen klaar voor morgen, want we gaan morgen de bergen in en een echte avontuurlijke wandeling maken. We hebben er veel zin in, want de foto's die de bazin ons heeft laten zien liegen er niet om, prachtig! We gaan daarna eten in de lodge en even op de bank zitten en de foto's kijken tot nu toe…

Om kwart voor zeven gaat de wekker al, want we gaan vandaag wandelen door de Drakensbergen. We gaan met een klein busje vol naar het beginpunt van onze wandeling. Samen met een groep van vier Nederlandse studenten, drie Belgen, een stel uit Johannesburg en onze gids Sim gaan we op pad. Onderweg stopt Sim voor drie locals die staan te liften. Ze zijn gaan naar hun werk toe, maar hebben geen auto en gaan dus liftend daarheen. Eentje vertelt me dat ze ongeveer een kwartiertje moeten wachten voordat iemand hun meeneemt. We zetten ze af op een kruising, waar ze verder lopen naar hun werk. Als we twee uur hebben gereden komen we aan bij ons beginpunt, Sentinel Peak, en het waait me toch hard!! Het voelt aan alsof je de skilift uitstapt en bovenop een berg staat met een ijzige koude lucht. God zij dank hebben we de lange broek en een trui aan. Als we eenmaal beginnen met wandelen krijgen we het al snel warm. We lopen een zigzag pad de berg op en hebben echt adembenemend uitzicht. Na 230 meter de berg te zijn opgelopen begint het echte werk. Tussen twee bergkliffen moeten we over de rotsen gaan klauteren. Na vijf minuten stond het zweet me echt op mijn voorhoofd en we waren pas op 1/6 deel. Na vaak pauze te hebben genomen zijn we uiteindelijk bovenaan gekomen bij het Amphitheatre en wat was het uitzicht mooi! Gisteren stonden we foto's te maken van het vooraanzicht van het Amphitheatre en nu hebben we hem beklommen. Het uitzicht is heel wijds en strekt zich heel ver uit. De afgrond is maar liefst 1 kilometer recht omlaag. Luc en ik zijn niet gaan proberen om het dal te gaan bekijken.... Na onze lunch en fotoreportage lopen we verder naar de op een na hoogste waterval, Tugela Falls, van de wereld waar op dit moment geen water doorheen gaat, dat was jammer. We lopen weer terug de berg af en komen aan bij twee ijzeren ladders, een van 8 meter en een van 16 meter, die stijl omlaag gaan. Er waren twee ladders, eentje zwengelde op en neer en is echt voor de waaghalzen en de andere is tegen de bergwand gemonteerd. De laatste optie vonden Luc en ik al gewaagd genoeg. Na de ladders moeten we het hele beginstuk met onder andere de zigzag weer naar beneden lopen. Als we aankomen hebben we het echt gehad na deze zware en avontuurlijke wandeling. Het was wel een heel avontuurlijk en een belevenis die ik echt niet had willen missen. Als we terugrijden val ik haast in slaap van deze dag en moeten we nog een nieuwe gast ophalen die ook bij Amphitheatre lodge slaapt. Als we om kwart over zes aankomen gaan we eerst lekker douchen, want wat voelen we ons vies na deze dag. Daarna gaan we avondeten en drinken we een lekkere sex on the beach cocktail.

De volgende dag kunnen we lekker uitslapen en gaan we na het ontbijt richting St. Lucia. Onderweg komen we op de plaats waar Nelson Mandela is gearresteerd toen hij 27 jaar de gevangenis in moest op robbeneiland. Op deze plaats is nu een monument gemaakt van het gezicht van Nelson Mandela. Het monument is gemaakt van allemaal ijzeren palen waarvan je maar uit een kant het gezicht van Nelson Mandela kan herkennen. Na deze korte stop rijden we door via Durban naar St. Lucia. Onderweg lunchen we aan de zee in het plaats Ballito. Nog twee uurtjes rijden en we zijn in St. lucia. Het plaatsje ligt aan de zee en het lijkt wel een oerwoud. Bij St. Lucia ligt een groot meer en een park waar we morgen een safari hebben. De gastvrouw van onze lodge zegt dat we moeten opletten voor nijlpaarden en krokodillen die op de weg kunnen liggen. Het is wel raar dat hier al om vijf uur de zon onder gaat, echt heel vroeg. We gaan eten aan de zee en kleden ons netjes aan. Helaas was de rest in de kleren van de rommelmarkt ofzo en vielen we buiten de boot met onze overhemden. We hebben samen een schotel van 27 garnalen en chocolade mousse als toetje gegeten. Door een foutje van de serveerster betalen we omgerekend 15euro.

Om half acht eten we een lekker ontbijt in onze lodge, daarna komt David ons halen voor een dagje safari. We gaan op safari in het iSimangaliso Wetland Park dat langs de kust van Zuid-Afrika ligt. Voor de verandering zijn we weer de enigen die meegaan, dat was tijdens onze safari's van de vorige vakantie ook. Onze gids vertelt ons heel veel over de dieren en de natuur op een leuke manier zoals het herkennen van de voetstappen van dieren en het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes van veel diersoorten. We komen onderweg veel hertensoorten tegen en ook zebra's, buffels en nijlpaarden. We stoppen onderweg een paar keer bij een poel waar nijlpaarden zitten, ze doen hun mond ver open en dat hebben we mooi kunnen filmen en fotograferen. We stoppen rond half elf bij het strand om te gaan snorkelen. Als we de zee in gaan moeten we wennen aan de temperatuur van het water en staan we eerst te bibberen in het water. Aangezien we toch erin moeten zetten we onze duikbrik op en doen we onze snorkel in de mond. We zien toch mooie vissen onder water! We zien allemaal tropische vissen zoals gele vissen met zwarte strepen. Onze gids laat ons een octopus en een Kreeft zien die zich verstoppen tussen de stenen. Na het snorkelen douchen we ons en gaan we braaien. Aangezien we honger hebben smaakt het echt heerlijk. Na de lunch gaan we naar een mooi uitkijkpunt waar we veel dieren zien zoals buffels, pumba's, herten, een neushoorn en veel vogels. Als we bijna bij de uitgang zijn zien we twee hele grote neushoorns en ook nog heel dichtbij. Wauwww wat waren ze mooi om van zo dichtbij te zien! Onze gids heeft ons echt een hele een supermooie safari gegeven. We gaan na de safari nog even met z'n tweeën naar het strand toe en schieten wat leuke foto's. Als we wegrijden bij het strand komen we vast te zitten met onze auto. Gelukkig kunnen we mrt de hulp van een paar sterke mannen om ons heen de auto weer op gang helpen. Daarna gaan we ons prepareren om lekker in het dorp sushi te eten. De sushi die we hebben gehad was echt heerlijk. Toen we nog aan de tafel zaten kwamen we erachter dat Apple vanavond een evenement heeft waarbij de nieuwste technologie wordt getoond, dus moeten we snel naar onze kamer om up-to-date te blijven. Om even een korte samenvatting te geven: er komt nieuwe software voor alle Apple apparaten met de laatste snufjes.

Vandaag gaan we 's morgens de walvissen spotten in de zee. Daarvoor moeten we ons melden bij het kantoor van advantage tours in het centrum van St Lucia. We komen daar om half negen aan en moeten tot negen uur wachten. Als het al negen uur is geweest ga ik eens vragen hoe lang het nog duurt.... Ja hoor, de auto die ons komt ophalen heeft een lekke band. Uiteindelijk gaan we rond half tien naar het strand toe met een groep die bestaat uit Amerikanen, Japanners en Zuid-Afrikaners. Op het strand moeten we een oranje reddingsvest aantrekken en gaan we op de boot zitten. Ik vind onze kapitein een beetje een Kapitein Iglo, met z'n witte vissersschoenen en z'n baard haha. Hij vertelt ons dat we ons stevig vast moeten houden aan de beugels onder onze stoelen en we pas foto's mogen maken als we bij de walvissen zijn. We gaan me toch hard over de golven heen! We stuiteren echt van golf op golf. We vonden het echt heel leuk. Het hield alweer snel op, want de eerste walvissen zijn al gespot. In de verte zien we ze lucht uitblazen als een fontein, en komt hun lichaam een klein stuk boven het water uit en af en toe de staart. Het is een groepje van vijf mannetjes bultrug walvissen (humback whales) die aan het wachten zijn op een vrouwtje. Ze komen steeds een paar keer snel achter elkaar boven water en blijven dan weer vijf minuten onder water. Het is iedere keer weer een verrassing waar ze tevoorschijn komen! Twee keer komen ze echt heel dichtbij onze boot, dat was echt heel erg mooi en wat zijn ze groot. Op de boot is een verhoging waarvan ik mooie filmpjes heb kunnen maken van de walvissen. Als we terugvaren naar de kust moeten we onze extra goed vasthouden, want we gaan volle kracht het strand opvaren. Zo gezegd, zo gedaan. Na de whale watching gaan we weer terug naar onze auto en lunchen we in het dorp. Als we de lunch op hebben gaan we over een loopbrug lopen die heel mooi schijnt te zijn en door de duinen gaat. Bij de brug staat dat we goed moeten opletten op krokodillen en nijlpaarden. Onderweg komen we een nijlpaardenfamilie tegen die lekker op het land ligt te rusten. We hebben om drie uur onze volgende activiteit gepland en dat is een cruise langs de nijlpaarden en krokodillen. Als we vertrekken met onze boot komen we al snel een kleine krokodil tegen die op de kant ligt. De boot moet weer terug om nog een bus bejaarden op te halen. Nou de boot zit helaas nu goed vol en deze mensen zijn echt toeristen ten top, echt niet normaal hoeveel foto's ze maken! We komen tijdens onze boottocht heel veel nijlpaarden tegen en af en toe een kleine krokodil die in het water drijft. Het uitzicht is erg mooi en doet me een beetje denken aan Okavango Delta waar ik met mama en Rob ben geweest. Tijdens onze boottocht hebben we besloten om nog een avondsafari te doen die van 8 tot 11 vanavond is. Als we naar het kantoor gaan om dit te boeken is het helaas al gesloten. Gelukkig kan de eigenares van onze lodge nog iets regelen en gaan we vanavond toch op avondsafari. We gaan weer eten in het restaurant waar we vanmiddag zijn geweest, daar eten we een lekkere biefstuk met frietjes. Als we het op hebben gaan we naar onze lodge om ons klaar te maken voor de avondsafari. We worden om acht uur opgehaald door Shaka. Samen met een andere mevrouw uit Nieuw Zeeland gaan we op safari. We zijn nog niet bij de ingang of Shaka ziet een kameleon zitten in een struikje. De kameleon is zo groot als mijn pink en heeft een groene/bruine kleur. Ik snap echt niet hoe hij met z'n schijnwerper dit heeft kunnen zien. Shaka heeft een grote schijnwerper in z'n hand en Luc krijgt de andere schijnwerper om ook te zoeken naar dieren. Je ziet de ogen van de dieren als gele puntjes als je op ze schijnt. Luc spot ook veel dieren met z'n schijnwerper waarvan Shaka meteen kan zeggen wat voor dier het is. Het is echt heel anders om 's nachts een safari te doen. We komen weer veel hertensoorten tegen en op het einde ook hyena's, die hadden we nog niet gezien. Eigenlijk zouden we nog graag het jachtluipaard willen zien, maar dat is niet meer gelukt. Onze gids is van deze regio en weet echt heel veel te vertellen over de natuur en de planten, dat is interessant. Als Shaka ons om elf uur thuis afzet zijn we bekaf en gaan we slapen.

Vandaag is onze vlucht van Durban naar Port Elisabeth en moeten we op tijd opstaan. Ze hebben een ontbijt to go voor ons gemaakt en we vertrekken rond half acht richting Durban. Na twee uurtjes rijden komen we aan op het vliegveld en leveren we onze auto in. Het vliegveld is gebouwd voor het WK voetbal dat in 2010 in Zuid-Afrika is gehouden. Het ziet er allemaal modern uit en we zijn al snel bij de gate. Daar worden we nog verleid om dure verzorgingsproducten te kopen.... Om 12 uur vliegen we met een heel klein vliegtuig van ongeveer 60 passagiers naar Port Elisabeth toe. In Port Elisabeth halen we onze nieuwe huurauto op en het is een: Fiat 500, echt een super hippe auto. Omdat we tijdens onze vlucht alleen een zakje chips en wat nootjes hebben gehad gaan we zoeken naar een restaurant op de route. Dit bleek iets moeilijker te zijn dan gedacht. We hebben uiteindelijk in een echte surfersplaats gegeten. Het weer is hier helaas minder, want het regent. We rijden daarna naar ons hotel toe. Onze hotelkamer is niet wat we ervan verwachten, het tocht er en het zijn vieze lakens. We gaan de rest van de avond in de bar zitten.

We hebben de wekker gezet om half acht omdat we er nog niet zeker van zijn of we gaan tuben. Bij tuben ga je op een opblaasbare band door het water in het park tsitsikamma. De tour gaat helaas niet door, want er zijn te weinig deelnemers. Dan pakken we onze koffers in en gaan we zelf naar Tsitsikamma National Park. We doen een wandelroute langs de kust en de rotsen en komen uit bij drie hele mooie hangbruggen tussen de rotsen en de zee. Het uitzicht is hier erg mooi, alleen is het een beetje koud vandaag. Daarna rijden we over de bloukrans bridge, dit is de hoogste plaats waarvan je kan bungee jumpen op de hele wereld. Eerst rijden we zonder het te weten al over de brug heen en draaien we ons om, om naar een uitkijkpunt te gaan. We zien verschillende mensen springen, maar dit brengt ons niet zo ver om het toch te doen! We gaan even binnen zitten en bestellen een warme chocomelk, het is op dit moment steenkoud. We drinken beide een slok ervan en merken op dat hij zuur is. We krijgen een nieuwe chocomelk van de ober en hij zegt dat de smaak normaal was, maar hij hem nu anders had gemaakt. Daarna rijden we nog een keer over de brug heen op weg naar Knysna. Onderweg gaan we lunchen in Plettenberg, in het hotel waar het Nederlandse team heeft gegeten tijdens het wk 2010 in Zuid-Afrika. De salade die we daar eten smaakt echt heerlijk en kost haast niks, zoals bijna alles hier. Als ik in Nederland ben vind ik denk ik alles heel duur vergeleken met hier. Vervolgens rijden we weer verder naar Knysna. Knysna heeft een binnenmeer dat is verbonden met de zee. We brengen als eerste onze spullen naar onze lodge en gaan naar Steenbok Nature Reserve in Knysna. Het ligt aan de rand van het meer en heeft een mooi uitzicht over het meer. We rijden met onze auto verder naar de top van de opening tussen het meer en de zee, Knysna Head. Daar maken we een paar foto's en gaan lekker binnen wat drinken, want het is nog steeds erg koud. Ik eet echt een overheerlijke brownie, hmm.... We moeten snel zijn, want we gaan zometeen olifant rijden! Vlakbij Knysna ligt Knysna Elephant Park en daar hebben ze negen tamme olifanten. Helaas is de weervoorspelling voor de komende twee uren 40% kans op regen! En net als we aankomen begint het te regenen. Als we betalen bij de kassa krijgen we een emmer met allemaal groente in om zometeen de olifanten te voeren. Onze gids komt uit Malawi en ligt duizenden kilometers van hier af. Hij heeft er weinig problemen mee dat hij z'n familie maar een keer in het jaar ziet. Ik denk hier toch heel anders over na mijn Zuid-Afrika avontuur. Samen met twee Duitse jongens begint onze tour en krijgen we een introductiefilmpje over de olifanten. Gelukkig is het na het introductiefilmpje gestopt met regenen. Het is wel ijzig koud, maar gelukkig is er geen regen. We krijgen eerst de stal te zien waar de olifanten 's nachts slapen. Daarna gaan we met een auto richting de voederplaats van de olifanten. Als we aankomen staan de olifanten netjes achter een ijzeren stang. De olifanten steken hun slurf uit naar ons om voedsel te krijgen en de grootste olifant 'sally' duwt zich steeds vooraan met haar slurf. Er is echt heel veel personeel bij ons, ongeveer tien mensen. Ze hebben allemaal een stok vast waarmee ze de olifanten kunnen corrigeren. Ik vind het van de ene kant wel zielig voor de olifanten, maar ik twijfel er niet over dat ze hier goed zorgen voor de beesten. Ondertussen krijgen we uitleg over de olifanten en komen ze dichterbij ons staan en mogen we ze aanraken. We kwamen er toen achter dat olifanten ook haren hebben hele ruwe. Als we klaar zijn met aaien gaan de Duitsers terug naar het infocentrum en gaan wij nog een ritje maken op de olifant. Ik mag ook de grootste olifant 'Sally' en Luc op een kleinere olifant 'Keisha'. Wat is het hoog! Ik maak haast een spagaat, zo ver moeten mijn benen uit elkaar. Ik moet de gids voor me goed vasthouden, want van vier meter hoogte wil je niet vallen. Het is wel echt heel erg leuk en bijzonder om een keer mee te maken. We hebben er ook leuke foto's en filmpjes van die we jullie zeker nog laten zien. Als we klaar zijn mogen we de olifant waar we op hebben gereden nog meer voer geven en gaan we terug naar het infocentrum en moeten we wachten op onze foto's die de fotograaf heeft gemaakt. De foto's zijn heel erg leuk geworden. We rijden na deze unieke ervaring gaan we terug naar Knysna en zoeken we een warm restaurant. We vinden een restaurant en gaan lekker bij de kachel eten.

Het is vrijdagmorgen en we worden al voor de wekker wakker. Omdat we geen ontbijt hebben bij ons hotel halen we een broodje en gaan we naar de Featherbed. Featherbed is een natuurgebied waar de andere Knysna Head is. We gaan eerst met een boot vanuit Knysna naar Featherbed. We zitten op de boot samen met 8 ouderen mensen en het lijkt wel een bejaardencruise, haha. Als we aankomen bij Featherbed Nature Reserve gaan we met een pick-up de berg omhoog en gaan we te voet naar beneden. Een stel gaat weer met de auto omlaag, omdat de vrouw bijna blind is. Het uitzicht is heel erg mooi bovenop de Knysna Head. We zijn heel benieuwd of de oudjes deze tocht van 2,2km overleven. Het zijn veel trappen en stijle stukken naar beneden met af en toe een mooi uitkijkpunt. De zee is overal heel erg ruw hier en dat is echt erg mooi om te zien. We zien ook de zeehonden in het water liggen. Gelukkig heeft iedereen de eindstreep gehaald en kunnen we gaan genieten van een buffet. Het buffet was echt niet lekker, behalve de toetjes. We gaan weer met de boot terug naar Knysna en pakken de auto op weg naar Oudtshoorn. Onderweg stoppen we in Wilderness bij een uitkijkpunt waar een rivier stroomt om een stuk land en het stuk land op het continent Afrika lijkt. Het heet daarom ook Map Of Afrika. We rijden weer verder naar Oudtshoorn. We droppen onze koffers in het hotel en gaan opzoek naar een wasserette, ondertussen is dat wel nodig met al die activiteiten waar onze kleren vies worden. De eerste wasserette is gesloten, maar de tweede genaamd 'wishi washi' wast onze kleren. We gaan daarna opzoek naar een restaurant uit de Capitoolgids, dit blijkt niet meer te bestaan. De volgende restaurants uit onze reisgidsen bestaan ook niet meer, gelukkig lagen ze allemaal in dezelfde straat. Er is een restaurant in de straat dat er aardig uitziet dus we gaan daar maar eten.

Het is zaterdagmorgen en we gaan vandaag hebben we als eerste op de planning staan om stokstaartjes te gaan spotten. We hebben om kwart voor acht afgesproken met onze gids op een kruising net buiten Oudtshoorn. Samen met een Nederlands en een Engels koppel rijden we achter onze gids aan. Eerst drinken we samen een kop koffie en thee samen. De stokstaartjes leven onder de grond en komen hun hol uit om op te warmen in de zon. We krijgen van de gids een stoeltje en een plaid mee en gaan door de natuur lopen opzoek naar een stokstaartje. We zien een stokstaartje staan en lopen erheen. Hij gaat snel weer z'n hol in, want erg warm is het nu nog niet. We gaan op een rij zitten met onze stoelen en gaan wachten tot de zon weer uitkomt en de stokstaartjes zich laten zien. Ons gids vertelt de tijd wel vol, op een gegeven moment ben ik gestopt met luisteren. We hebben al zijn ervaringen met stokstaartjes gehoord, haha. En ja hoor, de zon kom uit en de stokstaartjes komen ook. Langzaam komen er steeds meer uit hun hol. Al snel staan er drie stokstaartjes, maar de zon verdwijnt weer achter de wolken en de stokstaartjes gaan weer hun hol in. Als de zon weer achter de wolken uitkomt, komen de stokstaartjes ook weer. Er staan al snel meer dan 10 stokstaartjes voor ons in de zon lekker op te warmen. De stokstaartjes leunen op hun staart en gebruiken hun achterpoten om in balans te blijven. Ze duwen hun buik naar voren en houden hun voorpoten voor hun buik. Het is erg grappig om ze zo te zien. Het is deze keer weer heel anders dan toen ik ze met mama en Rob heb gezien, ze leken geler toen. Na een tijdje gaan de stokstaartjes lopen naar een andere plaats en we lopen ze achterna. Helaas lopen ze te ver weg en zit deze ervaring er alweer op! We lopen terug naar de auto en gaan in een restaurantje in Oudtshoorn even een lekkere warme chocomelk drinken. Na deze lekkere chocomelk gaan we onze koffers halen en gaan we naar de Cango Caves. Bij de Cango Caves krijgen we een rondleiding door de grotten. We komen weer dezelfde Nederlanders tegen die we eerder zagen bij de stokstaartjes. Als we de grotten ingaan komen we in een hele mooie grote kamer waar heel stalagmieten en stalactieten zijn. Onze gids gaat nogal snel door alle ruimtes heen en we hebben nauwelijks tijd om foto's te maken. We passeren een aantal kamers met druipsteen die echt heel mooi zijn. Ik vind het lijken op de Efteling, droomvlucht. Na een uurtje zijn we klaar met de rondleiding en zijn we uitgehongerd. We gaan naar een duur hotel vlakbij Oudtshoorn, want dat hebben we wel verdiend vinden we. Het eten is er erg lekker en verbazingwekkend genoeg valt de prijs ook nog mee. Na de lekkere lunch gaan we naar een struisvogelboerderij. Oudtshoorn is de stad van de struisvogels, vroeger werden de struisvogels hier gefokt voor de veren. Tegenwoordig worden de struisvogels gehouden voor het vlees en de huid. We hebben weer een privé tour omdat er niemand is en we gaan samen met een hele gezellige gids over de boerderij lopen. Eerst vertelt ze wat algemene zaken over de dieren en zegt ze dat je maximaal 75kg mag wegen om op een struisvogel te rijden. Dat is natuurlijk heel jammer, omdat ik net te veel weeg. Ze vertelt ook dat de hersens van een struisvogel (40gram) minder wegen dan een oogbal (60gram). We komen als eerste bij een struisvogel die gehandicapt is en hele korte benen heeft. We gaan daarna op de foto met een struisvogel, het is een vrouwtje van acht jaar oud en weegt ongeveer 120kg. We vinden het allebei echt heel grappig hoe die dieren bewegen en doen. We lopen weer verder naar de plaats waar je kan rijden op een struisvogel. Ik zeg niks over mijn gewicht en gelukkig wordt er niet naar gevraagd. Ik stap heel voorzichtig op de struisvogel en ben toch wel een beetje bang. Ik moet hem stevig bij de veren vasthouden en zit op zijn lijf. Dan gaat het hoofddoekje van zijn hoofd af en begint hij te rennen. Volgens mij duurde het 5 seconden en toen viel ik er al af. Een van de mensen van de farm gaat het voordoen. Hij springt op de struisvogel en grijpt zijn nek vast. Als hij de nek naar rechts beweegt rent hij naar rechts en andersom. Na drie keer door het hok te hebben geremd trekt hij de nek naar achteren en remt hij de struisvogel af. Daarna lopen we weer verder en zegt onze gids dat we een nekmassage krijgen. We moeten een bak voer vasthouden en die voor onze buik houden. Dan moeten we met onze rug richting het hok van de struisvogels lopen. Eerst durven we niet zo goed, maar onze gids is daar heel makkelijk in en ze duwt ons gewoon. Nou, de struisvogels komen als wilde beesten om je hoofd heen met hun lange nek en grijpen al het voer uit de bak wat ze te pakken krijgen. Het is echt heel erg grappig en kan het zeer aanbevelen als je naar Oudtshoorn gaat. Als laatste mogen we ook nog op struisvogeleieren gaan staan. Je gelooft het of niet, maar ze breken niet als wij erop staan. Als we klaar zijn bij de struisvogelfarm gaan we op weg naar onze volgende bestemming: Mosselbay. Na 1,5uur rijden komen we aan bij ons hotel. We slapen vannacht in een coupe van de trein die aan de zee staat en op dit moment niet meer rijdt. We gaan avondeten in een restaurant aan de zee en daarna lekker slapen, want morgen hebben we weer spannende activiteiten!

Als we wakker worden in onze wagonkamer horen we iemand in de kamer naast ons snurken, echt vervelend. Achja, we moeten toch opstaan want om kwart over acht moeten we ons al melden bij het shark cage diving. Als we alles weer hebben ingepakt gaan we naar het ontbijt. Dit is echt het slechtste ontbijt ooit. Ze hebben alleen jam voor op het brood en niet eens yoghurt. Als we willen gaan zitten is het acht uur en vandaag is er tussen acht uur 's morgens en 's avonds geen stroom in Mosselbay. Als we een hap van onze boterham hebben gehad gaan we naar het shark cage diven, we krijgen daar ook ontbijt. Dat stelt ook niet veel voor maar smaakt in ieder geval veel beter. Onze groep bestaat uit ongeveer 10 studenten van verschillende nationaliteiten en drie Belgen. Na een korte instructie lopen we naar de haven en zien we al een boot met een kooi op. We gaan zitten op de boot en we gaan varen. Helemaal niet ver van de kust stopt de boot en wordt het anker uitgegooid. Niet heel ver af zien we een eilandje met honderden zeehonden op. Een van de begeleiders maakt aan een touw een grote vissekop vast en gooit die uit als lokaas voor de haaien. Het duurt niet lang of de eerste haai komt aanzwemmen. Wat zijn ze groot! echt precies zoals ik ze ook had verwacht. Het zijn witte haaien, volgens de instructeur hebben we zes verschillende haaien gezien. De haaien komen vaker naar de vissenkop toe, de instructeur trekt hem dan weer snel in. Af en toe grijpt de haai toch een stuk van de vissenkop. Het leek me van te voren heel erg eng om in de kooi te gaan en dan onderwater de haaien op je af te zien komen. Als eerste gaan andere dappere helden de kooi in om de haaien onderwater te zien. Daarna maken wij ons klaar om erin te gaan. We krijgen een echt duikpak en een duikbril. Als we de kooi ingaan duurt het niet lang voordat we een haai zien. Het gebeurt twee keer dat de instructeur de lokaas terugtrekt richting het hok en de haai met zijn neus tegen de kooi duwt. Als ik mijn hand had uitgestoken kon ik hem aanraken, toch vond ik het niet heel eng. Na ons is de derde groep en wissel ik samen met twee andere mensen contactgegevens uit om onze foto's en filmpjes met elkaar te delen. Als we ons weer hebben aangekleed gaan we naar buiten en laat de instructeur de lokaas opeten door de haai. De haai duwt zich helemaal tegen de boot op en 'vreet' alles op. Als het anker wordt opgehaald ziet een van de instructeurs dat een haai op het eiland van de zeehonden beet heeft. De haai heeft een zeehond gebeten en niet zo zuinig. We varen in de richting en zien een plas met bloed liggen. De zeehond zwemt nog in het water, maar zal volgens de instructeur niet meer lang hebben. We varen terug naar de waterkant en zijn weer een hele ervaring rijker. Het is ondertussen al kwart voor twaalf en we moeten om half een al weer klaar staan voor te gaan sandboarden. Eerst gaan we nog met de mensen van het shark cage diving lunchen en gaat Luc geld pinnen voor het sandboarden zometeen contant te betalen. Dat blijkt iets moeilijker te zijn dan gedacht, want de stroom is uitgevallen. Gelukkig kunnen we bij het shark cage centre via de creditcard geld krijgen en moeten we snel vertrekken naar het sandboarden. Als we uiteindelijk een half uur te laat aankomen bij het sandboarden ontmoeten we een oude man, Leon, die zich gedraagt als een tiener. Eerst betalen we hem en gaan we met zijn jeep rijden richting de duinen en mogen we op zijn achterbumper staan. Het is lekker verkoelend, vandaag is het weer lekker warm. Het laatste stukje lopen we naar de duinen. We krijgen van Leon een soort snowboard en gaan van een kleine duin van 18 meter sandboarden. Hij legt uit hoe we moeten staan en wat we vooral niet moeten doen. Nou daar gaan we dan maar, ik val al na tien meter en kom erachter dat ik beter andersom kan gaan staan. We gaan drie keer van deze berg af en het lukt wel aardig. Leon vertelt alsof hij een timer is met woorden zoals 'bro' en 'vibe'. Na deze kleine zandduin gaan we naar de grote zandduin die 240 meter lang is. We krijgen een ander board waar we op onze buik op moeten gaan liggen. Als we boven staan hebben we heel erg mooi uitzicht op de zee en mag ik als eerste de berg af. Het gaat heel erg hard en snel. Als Luc ook beneden is gaan we weer terug naar boven. Dat was me toch zwaar door het zand 'kruipen'. Je zakt steeds weg en komt geen meter vooruit. Ik ga nog een keertje naar beneden en 'kruip' weer het hele stuk terug. We lopen weer terug en we zijn helemaal uitgedroogd en hebben geen kracht meer. We beginnen aan onze reis naar de volgende bestemming naar Swellendam. Het hotel ligt in een weiland aan een onverharde weg. Achter het hotel is een klein huisje waar we vannacht slapen. Als we eindelijk hebben kunnen douchen gaan we naar een restaurant in het dorp dat ze in de lodge hebben aanbeveelt. Het is niet erg druk en ook niet echt gezellig. We denken dat de ober ook homo is, omdat hij zo overkomt en erg zenuwachtig doet. Het eten heeft goed gesmaakt en we gaan naar onze lodge toe om te gaan slapen.

Het is ondertussen alweer maandag en we hebben niet veel op de planning staan en kunnen uitslapen. Als we wakker zijn pakken we onze tassen in en gaan we op mama en Robs advies ontbijten bij Tredici. Mama en rob hebben nog geen maand geleden ook de tuinroute en Kaapstad gedaan direct na de vakantie samen met mij in Botswana. We eten het lekkerste ontbijt ooit hier in Zuid-Afrika. Ik had Griekse yoghurt met fruit en cruesli. Na het ontbijt gaan we naar De Hoop Nature Reserve. De weg is de eerste 35 kilometer nog verhard, maar dan moeten we een onverharde weg opgaan. Het is af en toe best spannend, want het is best moerassig en onze Fiat 500 heeft geen terreincapaciteiten. Als we naar boven kijken ziet het ook niet goed uit, regen is op komst. God zij dank komen we veilig aan bij de ingang van De Hoop en gaan we naar de receptie. We kunnen wandelingen doen of we kunnen met de auto langs twee uitkijkpunten. We hebben geen zin de in wandeling en gaan naar het uitkijkpunt 'koppie alleen'. Het is een uitkijkpunt met uitzicht vanaf de witte zandduinen op de blauwe zee. Het uitzicht is heel erg mooi en uitgestrekt. Wel is het jammer dat het hard waait en ook nog koud is. Als we dit hebben gezien besluiten we om terug te rijden en te gaan lunchen bij Tredici, waar we vanmorgen ook hebben ontbeten. De lunch was wederom ook weer heel erg lekker. Verbazingwekkend genoeg is het helemaal niet duur voor zo een goede kwaliteit eten. Na de lunch gaan we reizen naar Stellenbosch. Onderweg komt de regen met bakken uit de lucht en wordt onze auto alweer iets schoner na de onverharde wegen van vanmorgen. Het hotel in Stellenbosch ziet er van buiten mooi uit en heeft een hekwerk van een gevangenis om zich heen. Onze kamer lijkt ook een beetje op een gevangenisverblijf, het is helemaal van beton. Na onze spullen uit te hebben gepakt gaan we opzoek naar het restaurant waar mama en Rob ook hebben gegeten. Dat hadden we best snel gevonden. Het ziet er sjiek uit en van binnen is het heel gezellig. We hebben heerlijk gegeten en gedronken. We hadden allebei Noorse zalm en een lekkere cocktail, jammie jammie. We hebben nog lang in het restaurant gezeten, want dit is een van de weinige restaurants in Zuid-Afrika die we gezellig vinden. Kortom was dit een dagje met veel rijden en lekker eten.

Vandaag kunnen we weer lekker uitslapen, alweer een rustig dagje. Als we zijn uitgeslapen gaan we ontbijten waar we gisteren ook hebben gedineerd. We bestellen healthy breakfast, dat is yoghurt, cruesli en fruit. Het was meer cruesli, fruit en een beetje yoghurt. Dus hebben we extra yoghurt besteld. Toen we moesten betalen hadden we maar heel weinig fooi gegeven, omdat we veel voor de extra yoghurt moesten betalen. Daar was onze ober het toch niet zo mee eens. We moesten 10% fooi geven van haar. We zijn daarna naar Oom Samie Se Winkel gelopen. Dit is de oudste winkel van Zuid-Afrika (dat is ook te zien). Je moet er zijn geweest als je hier komt, maar het stelt niet veel voor. Daarna zijn we met onze auto naar de carwash gegaan en zijn we vertrokken naar Kaapstad. Het is maar een klein uurtje rijden en we staan al voor onze lodge. Het ziet er allemaal netjes uit en we pakken onze koffers uit. We weten niet zo goed wat we moeten gaan doen, want nu hebben we onze auto nog en donderdag moeten we hem inleveren en dan hebben we nog een paar dagen zonder auto in Kaapstad. We besluiten om naar Groot Constantia te rijden, want dat is niet heel dichtbij. Als we om ons heen kijken in de auto zien we de Tafelberg wel, maar die is van dichtbij niet zo plat als een tafel als dat je denkt. Volgens mij moeten we de berg van verder af zien om de 'tafel' te ontdekken. De wijnboerderij Groot Constantie is de oudste van Zuid-Afrika. We hebben eerst geluncht en daarna wijn geproefd. We kregen vier stukjes chocolade en moesten bij iedere chocoladesoort een soort wijn proeven. Het was heel apart en niet zo ons ding, we houden niet zo van wijn. Na de wijnproeverij kregen we een rondleiding met uitleg hoe de boerderij is ontstaan en hoe ze wijn maken. Dat was leuk om te horen. Na de tour zijn we naar het centrum van Kaapstad gereden en zijn we naar een fotozaak gegaan waar we de onderwaterfoto's laten ontwikkelen. Ook laat Luc de lens van z'n fototoestel schoonmaken in de hoop dat de vlekjes op de foto's nu weg zijn. Als we dit hebben afgehandeld beginnen we aan een wandeling door het centrum van de Capitoolgids. Onderweg valt ons op dat het centrum veiliger aandoet dan het centrum van Pretoria. Toch worden we onderweg aangesproken door een bedelaar. We willen er vanaf komen en lopen maar een willekeurige boekenwinkel in. De wandeling stelt niet veel voor en we gaan even wat drinken. We hebben twee straten verder afgesproken met Michelle, die we kennen van de middelbare school. Michelle doet haar stage in Kaapstad in een hotel. De laatste keer dat we Michelle hebben gezien was op de middelbare dus we hadden genoeg bij te vertellen. We gaan lekkere tapas eten en hebben een gezellige avond.

Het is vandaag woensdag en hebben weer een heel programma voor de boeg. Na ons karige ontbijt gaan we onze route beginnen naar kaap de goeie hoop. We komen eerst door een paar stranddorpjes waar in een dorpje heel veel strandhuisjes met verschillende kleuren bij elkaar staan. Het is redelijk goed weer, met een trui aan is het lekker warm. We rijden weer verder naar het volgende plaatsje. Daar ligt Boulders Beach met de Zuid-Afrikaanse pinguïns. Hier zitten de enige wilde pinguïns van de hele wereld die toegankelijk zijn voor toeristen. We parkeren onze auto en gaan naar de entree van Boulders Beach. Er gaan twee vlonders door de duinen naar het strand. We zien al snel een pinguïn liggen in de duinen en er volgen er snel meer. Het valt op dat pinguïns niet rustig kunnen blijven zitten en dat is natuurlijk wel leuk om te zien. Het is grappig om te zien hoe de dieren hier leven en hoe ze lopen. Het einde van de vlonders komt aan bij het strand waar heel veel pinguïns zitten. Op het strand liggen pinguïns bij hun jongen die nog niet zo oud zijn en in het water is een groepje aan het zwemmen. De jongen gaan de eerste 30 dagen het water nog niet in en verliezen dan ook pas hun haren. De pinguïns weten trouwens goed waar ze zijn gaan wonen, wit strand en een helder blauwe zee! Als we hier zijn uitgekeken gaan we naar buiten en lopen we de vlonder af en zien we een entree naar het strand waar ook de pinguïns zitten. Dat lijkt ons en vooral mij heel erg leuk dus we nemen deze unieke kans en gaan kijken. Het is weer een heel mooi wit strand met een blauwe zee, alleen zonder pinguïns (teleurstelling). Ook na een half uur wachten was een pinguïn heel ver weg het enige resultaat. De pinguïns zullen de mensen op het strand wel zat zijn en ergens anders gaan liggen. We gaan even lunchen naast het strand en nemen daarna nog even een kijkje of er toch niet een pinguïn zit, helaas. We rijden nu verder naar Kaap de goeie Hoop, dit is het met Zuid-Westelijke punt van Afrika. Als we onze auto daar parkeren moeten we nog een stuk door de bergen klimmen en zien we dan de meest Zuid-Westelijke rots. Het uitzicht is er heel mooi en uitgestrekt. We rijden daarna verder naar Cape Point. Daar gaan we met een kabelbaan genaamd 'Flying Dutchman' naar boven. Van hieruit heb je ook weer uitzicht op de oceaan. Na Kaap de goeie Hoop rijden we langs kust terug richting Kaapstad over Chapmans Peak. Dat is een route door de bergen die wel mooi is, maar niet geweldig. Als laatste gaan we maar Signal Hill, dat is alweer in Kaapstad. Dit is een berg die midden in de stad ligt en heel uitgebreid uitzicht geeft over de stad mede door de zonsondergang. We gaan daarna eten in Camps Bay aan het water. In het restaurant waar we eten mogen we in een vitrine verse vis kiezen die we willen eten. We eten er lekker en gaan daarna om de hoek nog een cocktail drinken. Als we teruglopen naar onze auto, wil de parkeerwachter ons wiet verkopen. Natuurlijk hebben we hem snel afgewimpeld en zijn we gegaan.

We hebben gisteren boodschappen gekocht om zelf ons ontbijt te maken. Met een grote bak yoghurt, cruesli en vers fruit beginnen we de dag goed. Na het ontbijt gaan we naar de opstapplaats van de kabelbaan naar het plateau van de Tafelberg. De cabine draait rond en we hebben goed uitzicht over de stad. Als we boven komen is het een stuk kouder door de wind die er staat. Vanaf de Tafelberg heb je goed uitzicht over de stad en de omliggende baaien. We hebben het uitzicht over de stad al eerder gezien vanuit Signal Hill en vinden het niet veel bijzonderder. Na de Tafelberg gaan we terug naar hotel om andere kleren aan te doen voor het paragliden vanmiddag. Maar eerst gaan we onze Fiat 500 inleveren bij Avis en onze onderwaterfoto's halen van het snorkelen en shark cage diven. Helaas is er van de twaalf foto's maar een goed gelukt (was ook maar een wegwerpcamera). Daarna gaan we lunchen bij Food Lovers Market. Daarna nemen we de taxi naar Signal Hill voor het paragliden. We komen een uur te vroeg aan wat ons tijd geeft om even te kijken hoe het nu gaat. Het is eigenlijk helemaal niet moeilijk, je moet heel hard rennen tot je de grond niet meer onder je voelt. Eerst moeten we wat papierwerk regelen en dan krijg ik een grote soort van rugzak aan. Ik ga samen met Wayne, hij is mijn begeleider. Luc gaat samen met Roland en vertrekt een paar minuten na mij. Hij heeft al heel vaak gesprongen en het duurt niet lang en we zitten al in de lucht. Ik zit zeg maar op de buik van Wayne op een stoeltje. We vliegen vlak over de berg heen en ik voel me net een vogel. Het is echt onbeschrijfelijk wat je voor uitzicht hebt. In de lucht maken leuke selfies en geniet ik van het uitzicht. Als we bijna gaan landen haalt Wayne nog wat trucs uit met de parachute en dan komen we helaas alweer aan het vaste land. Het was echt een hele bijzondere ervaring en weer iets wat van onze Bucket list af kan. We krijgen onze foto's en filmpjes mee en gaan te voet naar waterfront. Als we langs het strand lopen komen de golven vaker op de waterkade, zijn echt hoge golven hier. We komen ook langs het voetbalstadion dat is gebouwd voor het wk 2010. Uiteindelijk komen we bij waterfront uit. Waterfront is een grote pier met veel restaurants en een grote Mall. We kijken bij de Aston Martin dealer binnen en vooral ik droom nog even hierover.... De terrasjes zien er allemaal heel gezellig uit en we kiezen voor een Portugees restaurant om te gaan eten. Na het eten gaan we terug naar ons hotel.

Onze vakantie komt nu langzaam aan het einde, maar we hebben nog 2,5 dag. Vandaag gaan we eerst naar robbeneiland toe. Eerst gaan we met de taxi naar de opstapplaats en moeten we in een lange rij voor de boot wachten. Het weer is gelukkig goed, dus de boottocht die volgens veel mensen onprettig was zal wel meevallen. Als we eenmaal op de boot zitten gaan we een half uur varen naar robbeneiland en hebben we hoge golven. Als we na een toch redelijk rustige boottocht aankomen is het eiland groter dan verwacht. We hebben eerst een busreis langs alle gebouwen die er staan door de gebeurtenissen in het verleden. Heel vroeger werden mensen met lepra naar robbeneiland gedeporteerd zodat ze 'gezonde' mensen niet ziek konden maken. We komen ook langs veel gebouwen die te maken hebben met de latere gevangenis waar ook Nelson Mandela heeft gezeten. Op het eiland wonen 200 mensen die robbeneiland in stand houden. Als we door het dorpje heen rijden zien we ouder lelijke vervallen huisjes. Je vraagt je echt af wat die mensen hier brengt, de sfeer die hier hangt is eerder een afgesloten kelder dan een droomeiland. Halverwege de busreis stoppen we om te genieten van het uitzicht op Kaapstad en de Tafelberg. Als we uiteindelijk aankomen bij DE gevangenis krijgen we een rondleiding van een man die zelf in de gevangenis heeft gezeten. Hij vertelt ons van allerlei verhalen over de gevangenis en we komen uiteraard langs de cel van Mandela, nou daar word je echt niet vrolijk van! Ook wordt duidelijk dat ook hier de apartheid is geweest, de 'zwarten' hadden strengere regels dan de kleurlingen. Zo kregen 'zwarten' minder eten en ook hadden ze minder kleren. Op het einde mogen we ook de cel ingaan. Na deze toch varen we terug naar Kaapstad en gaan we eten bij een restaurant waar we eerder hadden gezien dat het erg druk was, dus het eten moest wel goed zijn. Dat was het dus ook, Luc had een lekkere salade en ik had ravioli. Na de lunch gaan we met de bus naar Lions Head. Lions Head kun je opklimmen en dat gaan we dus ook doen. Als we naar boven lopen valt het ons toch zwaarder dan gedacht. In het hotel hadden ze ons gezegd dat het drie kwartier is lopen, maar bij ons duurt het vijf kwartier. We moeten klauteren over stenen en twee keer met de ladder naar boven. Hier hadden we ons niet op voorbereid en niet op gekleed. Als we uiteindelijk boven komen is het uitzicht echt waanzinnig over de stad. We rusten een half uurtje en genieten van het uitzicht, want voor het donker is moeten we weer beneden zijn. De tocht naar beneden gaat met veel minder moeite. We gaan vanavond extra luxe uiteten, want vandaag hebben we 20 maanden met elkaar (op vrijdag de dertiende, haha). We vertrekken na het eten niet al te laat naar huis om de voetbalwedstrijd van Nederland tegen Spanje nog te kunnen volgen. Het is jullie vast en zeker niet ontgaan dat we hebben gewonnen met 5-1.

Het is de een na laatste dag van onze vakantie en de voorspelling is dat het veel gaat regenen. We doen daarom rustig aan en vertrekken rond elf uur richting Waterfront. Bij waterfront is een heel groot winkelcentrum waar we vast de dag door kunnen komen. We bellen een taxi, want eer we bij de bus zijn, zijn we verregend. Als we na een paar uur zijn uitgekeken in het winkelcentrum gaan we naar het aquarium dat ook bij Waterfront ligt. Ondanks dat ik hier niet met heel veel zin heenga, is het toch wel leuk om hier te komen. Soms onderschat ik de wereld in de zee wel eens, wat zitten er mooie vissen en andere beesten. Toch vind ik het zielig als je beseft in wat voor kleine hokjes/aquaria deze beesten hier nu zitten. Als we bijna op het einde zijn komen we ook langs de pinguïns en kijken we naar het voeren ervan. Het was achteraf toch we leuk. We gaan daarna een lekkere wafel eten bij de Food Market. Nu zijn we op een punt gekomen dat we echt niet weten wat we nog moeten doen. We gaan maar lekker op een bankje zitten en kijken naar de boten in de haven. We uiteindelijk met de bus naar een restaurant langs de kust en drinken een lekkere cocktail. Ook eten we er lekker en gaan we daarna terug naar ons hotel.

Het is alweer de laatste dag van onze vakantie. We pakken ons koffer in en gaan na het ontbijt met de bus naar het vliegveld in Kaapstad toe. De vlucht vertrekt iets later dan gepland, maar Luc heeft genoeg overstap tijd om zijn vlucht naar Parijs te kunnen halen.

Helaas is de reis met Luc nu voorbij... We hebben samen een hele mooie tijd gehad en veel activiteiten gedaan. Het duurt nog maar 1,5 week en dan kom ik alweer terug naar Nederland. Ik kan niet wachten om jullie allemaal weer te zien.